ODE AAN PRINCE, 21-04-2016

Jij kwam plotseling omhoog,
je speelde gitaar voor alle Goden
je teksten drongen diep tot ons door
ze leken haast op de Tien Geboden.

Zwarte dag, zwarte nacht
waarin de dood de stilte gaf.
Zwarte nacht, zwarte dag,
er kwam onverwachts een eind aan je lach.

We zullen voor altijd aan je denken,
jouw muziek gaat voor altijd voort,
waarin jij jouw fans geluk zal schenken
en tot op de dag van vandaag wordt gehoord.

Zwarte nacht, zwarte dag,
er kwam een einde aan jouw lach.
Zwarte dag, zwarte nacht,
die plots de dood met zich mee bracht,
zo vreselijk onverwacht.

RUST IN VREDE.

fantomen van vroeger

Heel mijn leven
vecht ik al
tegen de fantomen
van vroeger, die
eens op hun tijd
weer bij mij
komen in mijn
eeuwigdurende
dromen.

Mijn hele leven
kreeg ik er
al te vaak
mee te maken,
met die fantomen
uit mijn verleden
die in mijn
dromen maar terug
blijven komen.

Eerst waren ze
nog heel vaag,
dan werden ze
duidelijker en
duidelijker en
voor ik het
wist stonden zij
daar voor mij.

Hoe vertel ik
aan mij kinderen
over die vervloekte
fantomen, die mij
maar blijven achtervolgen
in mijn dromen.

Hoe vertel ik,
dat ik al
heel mijn leven
vecht tegen dé
fantomen van vroeger,
die soms nog
steeds plots verschijnen
in mijn dromen.

ER IS NOG NIET VEEL VERANDERD

1940-1945

Soldaten met geweren,
strak aangelijnde honden,
treinen staan op een rij
zij vervoeren vele monden.

Drommenmensen op een perron
allen met een gele ster,
worden als kudde vee gedreven
en de Dood is niet ver.

Lachende soldaten kikken rond
met lange lijsten met namen,
butsen en mensen vol in de wagons
worden naar de Dood gedragen.

Volgeladen wagons met mensen
opgepropt als kudde vee.
De trein zet zich in beweging
de Dood rijdt met hen mee.

In dichtgetimmerde wagons
rijden voor ons onbekende namen
door het vredige landschap,
zij rijden met de Dood samen.

2010-2016

Drommen mensen op een station
allen verdreven uit Nederland
worden als kudde vee gedreven
wachtend op een zekere dood in hun vaderland.

Volgeladen bussen met mensen
gedropt als onzalig vee
de bussen zetten zich in beweging,
de Dood rijdt verheugd met hen mee.

In dichtgetimmerde ramen
rijden voor ons onbekende namen
door het eeuwige, vredige landschap,
Godverdomme, het is om je te dood te schamen.

En waar was God,
is Hij tevreden met dit lot?
Of sliep Hij rustig op een oor
en had Hij als een demente niets door?

Thgk 24-06-2016

WAAROM

Een muur?
Waarom?
Om me tegen te houden!
Waarom?
Om mijn einde te begroeten!
Waarom?
Dat heeft men besloten!
Waarom?
Omdat ze bang zijn!
Waarom?
Omdat zij geen opstand dulden!
Waarom?
Waarom?
…………….
…………….
Nu even stil zijn,
ze leggen aan.
Nog even en dan
kondigt een salvo
mijn einde aan.

Thgk 326-06-2016